Weer eens vroeg op, 5 uur. We wilden om 6 uur vertrekken, want dan was het doodtij en stond het water op z’n laagst. Maar dat was ook op de afsnij route die we wilden nemen, dus hebben we het vertrek een half uurtje uitgesteld. We verlieten het dromerige stadje Lezardrieux toen het licht begon te worden. We volgden de mooie rivier richting zee, die we nu nog beter konden bekijken want er was geen mist. Op de spiegelgladde zee stond geen wind, maar we hadden wel stroom mee. Met deze koers en snelheid zijn we met de lunch in St. Malo. De weersberichten die we via de marifoon horen klinken niet best. Regen, mist, onweer, bliksem en meer wind. We hopen en verwachten dat de bui langs ons heen trekt. Voorlopig is het nog bijna windstil, maar we hebben net genoeg wind om de zeilen te vullen. Om 11:00 uur ronden we Cap Frézal. Nog 14 mijl varen met deze snelheid, minder dan 2 uurtjes. Daniel en Mark hebben wat slaap ingehaald en Marianne heeft een cruiseboot tochtje: lekker lang uitslapen, verzorgd ontbijt, alleen de oploskoffie vindt ze niks, ze mist haar Nespressobakkie. En ik doe helemaal niks, behalve van de kustlijn genieten, de jongens mogen nu zelf het commando voeren. Shit, de voorspelde regen begint te druppelen, heel zachtjes nog. Hopelijk houden we het zo, het komende uurtje. Toch maar voor de zekerheid m’n zeilpak aangetrokken. Je zal net zien, loop je de haven in, dan begint het te hozen. Even voor de havenmond ging het zeilpak weer uit, want de zon brak door. We werden opgevangen in de haven door een bootje met de havenmeester, die ons een plekkie toewees aan de kopse kant van de steiger. Marianne en Daniel gingen betalen en met Mark heb ik de boot afgespoten en schoongemaakt. Toch weer de Just verplaatst naar een box voor 2 nachten. Eenmaal aangelegd gingen we St. Malo ontdekken. We zijn naar het oude centrum gelopen wat binnen een dikke vestingmuur ligt. Allemaal kleine straatjes met veel winkeltje en restaurantjes en heel erg gezellig. Alleen het begon te druppelen, wij winkeltje in winkeltje uit. En omdat we met een zonnetje van de Just waren vertrokken waren we zomers gekleed. Marianne had het toch wel fris dus hebben we een vest gekocht. Het begon nu flink door te zeiken, dus we doken een restaurant in. We namen een 3-gangen menuutje met voor ieder wat wils. Mark koos voor slakken als voorgerecht en als hoofdgerecht een iets dikkere crèpe met champignons. Dat vond hij geen goede keus en maken wij voor het eerst mee dat hij z’n bordje niet leeg likt. Wij met z’n drieën daarentegen hebben heerlijk gegeten met wel een goede keus van gerechten. We hadden mazzel de gerechtjes waren op en de regen hield ook op. We konden verder wandelen. We hadden op de kaart de VVV ontdekt, daar zijn we als eerst naar toe gegaan, om te vragen hoe we bij Le Mont Saint Michel kunnen komen. We kregen een busroute en uitleg van de tijden. Ook weer geregeld. We kwamen bij een strandje terecht met 2 rotsen: Grande Bé en Fort du Petit Bé, waar je met laag water naar toe kon lopen. Wij zijn tot Grand Bé gekomen, de andere was niet meer bereikbaar, omdat het water al begon te stijgen. Tijd om terug naar het strand te gaan. Op de vestingmuur waren bankjes die mooi uitzicht gaven op de rotsen. Dat wilden we wel zien, hoe het pad waar we een kwartiertje geleden over heen gewandeld waren onderwater kwam te staan. Er bevonden zich nog veel mensen op Grande Bé, die met sirenes werden gewaarschuwd dat het water snel steeg. Wij zagen dat het water al het toegangspad had bereikt en het zal niet meer lang duren of het eerste golfje stroomt er overheen. Het wordt spannend, er waren nog veel mensen op de rots en het pad overstroomde, de sirene loeide weer en de eerste mensen liepen tot hun kuiten in het water terug naar het strand. Wij hadden leed vermaak op het bankje. Maar het werd nog leuker, er liepen nog meer mensen op de rots en het water steeg steeds sneller. De 6 mensen kwamen bij het pad aan en durfden de oversteek niet meer aan. Wat nu? 6 uur wachten op laag water, toch oversteken, zwemmen? Maar de redding kwam uit de haven waar een rubberboot de kneuzen kwam ophalen. Leuk dit om te zien, waar Mark dan ook van elke fase een foto heeft gemaakt. Het was al laat en we zijn terug naar de Just gewandeld.

Vertrektijd: 06:15 uur
Aankomst: 13:08 uur
Tripafstand: 46.5 zeemijl
Weer: zonnig/regen 22 graden
Windkracht: 3